จากการถอดบทเรียนสินค้าเชิงวัฒนธรรม พบว่า การผลิตสินค้าเชิงวัฒนธรรมมีจุดเริ่มต้นจากการผลิตด้วยใจรัก แล้วจึงค่อยพัฒนาเป็นการผลิตตามคำสั่งซื้อและผลิตเพื่อการค้าในที่สุด และพบว่าผู้ประกอบการยังไม่มีแนวคิดที่จะพัฒนาสินค้าเชิงวัฒนธรรมไปสู่ระดับโลก แต่เริ่มมีการนำเทคโนโลยีมาใช้ในขั้นตอนการผลิตที่ไม่สำคัญและเพื่อสร้างผลิตภัณฑ์ใหม่ ด้านการประชาสัมพันธ์เชื่อว่าการบอกต่อแบบปากต่อปากถือเป็นวิธีการที่ดีที่สุด แต่ก็มีการประชาสัมพันธ์ ผ่านเว็บไซต์ เฟสบุ๊ก ไลน์ อินสตาร์แกรม และทวีตเตอร์ เช่นเดียวกับการตลาดสมัยใหม่ที่ใช้วิธีการหลากหลาย อาทิ การมีหน้าร้าน การขายฝาก การรวมกลุ่มเพื่อขายสินค้า ออกบูธแสดงสินค้า และทำการตลาดผ่านโซเชียลมีเดีย ซึ่งเป็นช่องทางการขายในปัจจุบันที่ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นอย่างมาก