ประเพณีผูกแขน (ผูกข้อมือ) ของภาคอีสานหรือภาคเหนือนั้น ไม่มีหลักฐานยืนยันชัดเจนว่ามีมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ได้แต่คาดเดากันไปเท่านั้นว่าน่าจะมาจากความเชื่อของพราหมณ์ และผีที่เชื่อเรื่องเวทมนตร์ คาถาอาคมต่างๆ ที่สามารถเสกเป่าวัตถุต่างๆ ให้เกิดความเป็นสิริมงคลกับชีวิต อีกทั้งเมื่อคนไม่สบายหรือกลัวผี ผู้นำทางพิธีกรรม (พราหมณ์) ก็จะร่ายเวทมนตร์ใส่ลงในฝ้ายให้อาคมขลังอยู่ที่นั้น เมื่อนำไปผูกให้คนป่วยก็จะทำให้หาย หรือคนที่กลัวผีก็จะหายกลัวผี ส่วนคนที่สบายดีเมื่อผูกแล้วก็จะรู้สึกสบายใจขึ้นเหมือนมีสิ่งปกปักรักษา ดังนั้นจึงถือปฏิบัติสืบต่อกันมาจนเป็นประเพณีจนถึงปัจจุบัน