
ลั่นทมเป็นต้นไม้สกุล Plumeria มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาใต้ และถูกนำเข้ามาในดินแดนแถบนี้เมื่อประมาณ ๕๐๐ ปีก่อนโดยนักเดินเรือชาวสเปนหรือโปรตุเกส จึงไม่มีชื่อในภาษาไทย และไม่ปรากฏชื่อในวรรณกรรมโบราณ แหล่งที่มาของคำว่า ลั่นทม เข้าใจว่ามาจากคำว่า "สราญธม"(สะ-ราน-ทม) ในภาษาเขมร ซึ่งแปลว่า "ความรักอันยิ่งใหญ่" ในสมัยโบราณต้นไม้ชนิดนี้นิยมปลูกในวัด จึงไม่นิยมปลูกในบ้าน ลั่นทม เป็นดอกไม้ที่มีความผูกพันธ์กับชีวิตของผู้คนในอุษาคเนย์ สำหรับประเทศที่นับถือศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติ อย่าง ไทย ลาว เมียนมา กัมพูชา จะพบเห็นดอกลั่นทมปลูกอยู่ทั่วไปภายในเขตศาสนสถาน และประเทศลาวยังใช้ดอกลั่นทมเป็นดอกไม้ประจำชาติ โดยเรียกขานดอกไม้ ๕ กลีมที่ซ้อนทับกันเป็นวงกลมนี้ว่า "จำปาลาว”
ในชาติอื่น ๆ ต่างมีชื่อลั่นทมในภาษาของตนเองหลากลายกันไป อย่างเช่นชาวกัมพูชาเรียกว่า จำไป ชาวมลายูเรียกว่า บุหงากำโพชา ชาวชวานำดอกไม้นี้มาบูชาพระ เรียกขานกันว่า กำโพชา หากใครเคยไปเยือนอินโดนีเซีย คงเคยเห็นชาวบาหลีใช้ดอกลั่นทมเป็นเครื่องตกแต่งร่างกายมักนิยมนำมาปักผม ส่วนชาวเมียนมาเรียกว่า ต่ายกสะกา แปลว่าจำปาจีน