ในยุคที่เทคโนโลยีทางด้านการพิมพ์หนังสือยังไม่เจริญก้าวหน้า บรรดาวิชาความรู้ เรื่องราวทางประวัติศาสตร์ องค์ความรู้ในเรื่องราวต่างๆ การดำเนินชีวิตของผู้คนไทยในอดีตสามารถพบเห็นเรื่องราว สืบหา ค้นคว้า และเห็นเป็นรูปธรรมได้ ก็ด้วยเอกสารโบราณ ที่ถือเป็นบันทึกทางประวัติศาสตร์รูปแบบหนึ่ง ที่เรียกว่า "สมุดไทย” หรือ "สมุดข่อย” ซึ่งปรากฏเป็นหลักฐานพบเห็นเมื่อสมัยกรุงศรีอยุธยาสืบมาจนถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ เมื่อเทคโนยีการพิมพ์พัฒนาขึ้นการจัดบันทึกเรื่องราวต่างๆ จึงพบเห็นเอกสารในรูปแบบหนังสือเล่มอันเป็นวัฒนธรรมจากประเทศตะวันตก